Toen ik een jaar of acht was, haalde ik bij Melkboer Slot een fles Exota. Tijdens het korte stukje terug naar huis ontplofte de fles plotseling in mijn hand. Een glasscherf boorde zich in mijn pols, vlak naast een slagader. Een buurvrouw bracht me naar mijn moeder en niet veel later zat ik in het academisch ziekenhuis, waar het glas werd verwijderd. Ik hield er een litteken aan over en verrassend genoeg bleven we gewoon Exota drinken.

Toen ik de folder over noodsituaties ontving, ging ik wandelen in de miezerregen, om mijn gedachten te ordenen. Ik vroeg me af of het nu om geruststelling ging of juist om onrust. Uiteindelijk leerde de dag me dat Rolde nuchter blijft, ook als Den Haag dat niet is.

Deze appel-walnotentaart voelt als een warm herfstcadeau voor je huis. Terwijl je het eenvoudige beslag maakt van boter, suiker, specerijen, appels en noten, vult de keuken zich met rustige, vertrouwde geuren. In de oven verandert het mengsel in een goudbruine, troostende taart die het beste tot zijn recht komt met een zachte roomkaasglazuur. Het is een baksel dat niet alleen lekker is, maar je hele dag een vriendelijker tempo geeft.